Definicja terenów budowlanych a opodatkowanie VAT

Autor: Małgorzata Nicewicz, Anna Szczepaniec

„Najważniejszy w każdym działaniu jest początek”, jak pisał Platon. Maksyma ta odnosi się także do inwestycji hotelowych, dla których w wielu przypadkach pierwszym krokiem jest zabezpieczenie odpowiedniego terenu. Przy nabywaniu terenów niezabudowanych istotną kwestią jest określenie, czy będzie to opodatkowane VAT-em, czy z niego zwolnione. Decydujące jest to, czy dany teren ma status terenu budowlanego. Do niedawna, z uwagi na brak definicji ustawowej i odpowiednich wytycznych, ta kwalifikacja podatkowa sprawiała trudności. Wątpliwości istniały przede wszystkim co do tego, na podstawie jakich dokumentów ustalić przeznaczenie i charakter terenu niezabudowanego. Wprowadzona od 1 kwietnia ustawowa definicja terenu budowlanego miała te wątpliwości zakończyć. Czy jednak wprowadzone zmiany są wystarczające? Trudności związane z brakiem definicji Zgodnie z przepisami obowiązującymi do końca marca, „dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę” była zwolniona z VAT. W świetle tej regulacji niektóre transakcje nieruchomościowe mające na celu zabezpieczenie niezabudowanego terenu pod inwestycje hotelowe były traktowane jako dostawa terenów budowlanych, a więc podlegających opodatkowaniu VAT. Niestety, obowiązujące wówczas przepisy nie zawierały definicji terenów budowlanych, ani nie wskazywały, w jaki sposób ustalić budowlany charakter lub budowlane przeznaczenie terenu. Prawo unijne także nie było w tym względzie pomocne, gdyż kwestię precyzyjnego zdefiniowania pojęcia „teren budowlany” pozostawiono do uregulowania poszczególnym państwom członkowskim. Art. 12 ust 3 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) • „Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkows [...]