Frits van Paasschen, prezes i dyrektor generalny sieci Starwood Hotels & Resorts Worldwide, odszedł za porozumieniem stron. To zaskakujące zakończenie współpracy, bo van Paasschen stał na czele Starwood od ośmiu lat. W rankingu „Hotelarza” prezentującym „10 najważniejszych ludzi w branży hotelarskiej na świecie”, znalazł się on na trzecim miejscu. Tymczasowym dyrektorem generalnym został Adam Aron, który jest dyrektorem w Starwood od 2006 roku.
Pełnił będzie swoją funkcję do czasu znalezienie przez radę dyrektorów stałego CEO. Frits van Paasschen pozostaje w firmie jako konsultant pomagający w procesie przejścia. – Rada dyrektorów zawsze skupia się na przyszłości firmy. I to jest jej podejście do kwestii przywództwa. Pamiętając o tym, doszliśmy do wniosku, że nadszedł odpowiedni czas, aby poprowadzić Starwood do założonych celów pod nowym przywództwem, które nada jeszcze większej dynamiki naszej strategii wzrostu, podnoszenia jakości i operacyjnej wydajności – powiedział przewodniczący rady dyrektorów Bruce Duncan w czasie telekonferencji. – Frits miał wielki wkład w przekształcenie Starwoodu w globalnego lidera rynku z wiodącymi markami w swoich segmentach. Postawił na innowacje i technologie, budując jednocześnie kulturę współpracy w dynamicznej organizacji przez ostatnie siedem lat. Rozstanie jest ciekawym wydarzeniem na poziomie top management globalnych sieci, bo Frits van Paasschen wydawał się jednym z najlepiej umocowanych prezesów sieci. Był też jednym z najlepiej opłacanych top managerów w branży zarabiając blisko 11 mln dol. rocznie (z czego większość w bonusach, akcjach i opcjach na akcje, a pensja zasadnicza – 100 tys. dolarów miesięcznie). Rada Starwooda tłumaczyła te zarobki tym, że „są one połączone z zadawalającą udziałowców, coroczną stopą zwrotu przez ostatnie pięć lat”. Jednak w końcu uznano, że na nowe czasy potrzeba nowego lidera (chociaż dziwne, że nie wskazano go od razu) i to wydaje się główną przyczyną wymiany prezesa. Van Paasschenowi nie pomogły też na pewno roczne wyniki finansowe Starwooda, które były niższe od prognozowanych. Starwood jest jednym z największych graczy na globalnym rynku hotelarskim, mimo że koncentruje się głównie na segmencie wyższym i luksusowym (St Regis, Luxury Collection, W Hotels, Le Meriden, Westin, Sheraton). Pod dziewięcioma markami działa 1,2 tys. hoteli w 100 krajach. Wprowadził też marki z segmentu select-service: Four Points by Sheraton i Aloft. I tutaj, zdaje się, oczekiwania były wyższe. Starwood podczas tej samej telekonferencji stwierdził, że o ile biznes w segmentach upscale i luxury rozwija się dobrze, to mogłoby być lepiej w segmencie hoteli select-service. – Nie jesteśmy tak mocni w tym segmencie jak nasi konkurenci – stwierdził Adam Aron. Pod kierownictwem Fritsa van Paasschena (l.54), który stanął na czele Starwood Hotels & Resorts w 2007 roku, sieć wprowadziła lub dynamicznie rozwijała trzy lifestylowe marki, które zrewolucjonizowały branżę: W Hotels, Aloft i Element. Odpowiadały one na zapotrzebowanie nowej generacji gości, wychowanych już w świecie cyfrowych mediów, mobilności, ze swoimi gustami designerskimi i inną filozofią życia. A jednocześnie tworzyły nową definicję hoteli lifestyle. Frits van Paasschen został uznany przez „Hotelarza” w niedawnym rankingu trzecim spośród dziesięciu najważniejszych ludziach w branży hotelarskiej, zaraz za Chrisem Nassetą, prezesem Hilton Worldwide, który wprowadził firmę na giełdę i Arne Sorensenem, trzecim w historii prezesem Marriott International po dwóch J.W. Marriottach. A patrząc na nasz ranking, jeśli wypadnie z niego prezes Starwooda, a na czwartym miejscu jest dyrektor generalny sieci IHG, o której częściej ostatnio się mówi w kontekście tego, kto ją przejmie, a nie jej rozwoju, to na podium z piątego miejsca wskakuje, ho, ho, Sebastian Bazin, prezes i dyrektor generalny Accor. Gratulujemy. To niewątpliwie obecnie już jeden z najpotężniejszych ludzi w branży, którego decyzje mają wpływ na cały rynek.
Pełnił będzie swoją funkcję do czasu znalezienie przez radę dyrektorów stałego CEO. Frits van Paasschen pozostaje w firmie jako konsultant pomagający w procesie przejścia. – Rada dyrektorów zawsze skupia się na przyszłości firmy. I to jest jej podejście do kwestii przywództwa. Pamiętając o tym, doszliśmy do wniosku, że nadszedł odpowiedni czas, aby poprowadzić Starwood do założonych celów pod nowym przywództwem, które nada jeszcze większej dynamiki naszej strategii wzrostu, podnoszenia jakości i operacyjnej wydajności – powiedział przewodniczący rady dyrektorów Bruce Duncan w czasie telekonferencji. – Frits miał wielki wkład w przekształcenie Starwoodu w globalnego lidera rynku z wiodącymi markami w swoich segmentach. Postawił na innowacje i technologie, budując jednocześnie kulturę współpracy w dynamicznej organizacji przez ostatnie siedem lat. Rozstanie jest ciekawym wydarzeniem na poziomie top management globalnych sieci, bo Frits van Paasschen wydawał się jednym z najlepiej umocowanych prezesów sieci. Był też jednym z najlepiej opłacanych top managerów w branży zarabiając blisko 11 mln dol. rocznie (z czego większość w bonusach, akcjach i opcjach na akcje, a pensja zasadnicza – 100 tys. dolarów miesięcznie). Rada Starwooda tłumaczyła te zarobki tym, że „są one połączone z zadawalającą udziałowców, coroczną stopą zwrotu przez ostatnie pięć lat”. Jednak w końcu uznano, że na nowe czasy potrzeba nowego lidera (chociaż dziwne, że nie wskazano go od razu) i to wydaje się główną przyczyną wymiany prezesa. Van Paasschenowi nie pomogły też na pewno roczne wyniki finansowe Starwooda, które były niższe od prognozowanych. Starwood jest jednym z największych graczy na globalnym rynku hotelarskim, mimo że koncentruje się głównie na segmencie wyższym i luksusowym (St Regis, Luxury Collection, W Hotels, Le Meriden, Westin, Sheraton). Pod dziewięcioma markami działa 1,2 tys. hoteli w 100 krajach. Wprowadził też marki z segmentu select-service: Four Points by Sheraton i Aloft. I tutaj, zdaje się, oczekiwania były wyższe. Starwood podczas tej samej telekonferencji stwierdził, że o ile biznes w segmentach upscale i luxury rozwija się dobrze, to mogłoby być lepiej w segmencie hoteli select-service. – Nie jesteśmy tak mocni w tym segmencie jak nasi konkurenci – stwierdził Adam Aron. Pod kierownictwem Fritsa van Paasschena (l.54), który stanął na czele Starwood Hotels & Resorts w 2007 roku, sieć wprowadziła lub dynamicznie rozwijała trzy lifestylowe marki, które zrewolucjonizowały branżę: W Hotels, Aloft i Element. Odpowiadały one na zapotrzebowanie nowej generacji gości, wychowanych już w świecie cyfrowych mediów, mobilności, ze swoimi gustami designerskimi i inną filozofią życia. A jednocześnie tworzyły nową definicję hoteli lifestyle. Frits van Paasschen został uznany przez „Hotelarza” w niedawnym rankingu trzecim spośród dziesięciu najważniejszych ludziach w branży hotelarskiej, zaraz za Chrisem Nassetą, prezesem Hilton Worldwide, który wprowadził firmę na giełdę i Arne Sorensenem, trzecim w historii prezesem Marriott International po dwóch J.W. Marriottach. A patrząc na nasz ranking, jeśli wypadnie z niego prezes Starwooda, a na czwartym miejscu jest dyrektor generalny sieci IHG, o której częściej ostatnio się mówi w kontekście tego, kto ją przejmie, a nie jej rozwoju, to na podium z piątego miejsca wskakuje, ho, ho, Sebastian Bazin, prezes i dyrektor generalny Accor. Gratulujemy. To niewątpliwie obecnie już jeden z najpotężniejszych ludzi w branży, którego decyzje mają wpływ na cały rynek.
Komentarze