W związku z licznymi pytaniami publikujemy pełną treść projektu "Rozporządzenia ws. ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii", o którym wczoraj "Hotelarz" pisał jako pierwszy. Projekt określa m.in. funkcjonowanie hoteli po 3.05.2020 roku. Ostateczna treść dokumentu nie została dotąd opublikowana w "Dzienniku Ustaw".
Projekt z dnia 30 kwietnia 2020 r. godz. 8.15
ROZPORZĄDZENIE
RAdY MINISTRÓW
z dnia ………………. 2020 r.
w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii
Na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284, 322, 374 i 567) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. Ustala się, że obszarem, na którym wystąpił stan epidemii wywołany zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozdział 2
Ograniczenia określonego sposobu przemieszczania się oraz obowiązek poddania się kwarantannie i testom diagnostycznym w kierunku SARS-CoV-2
§ 2. 1. Do odwołania wstrzymuje się przemieszczanie się pasażerów w transporcie kolejowym wykonywanym z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, osoba przekraczająca granicę państwową, w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązana:
1) przekazać funkcjonariuszowi Straży Granicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 305), informację o:
a) adresie miejsca zamieszkania lub pobytu, w którym będzie odbywać obowiązkową kwarantannę, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
b) numerze telefonu do kontaktu z tą osobą;
2) odbyć, po przekroczeniu granicy państwowej, obowiązkową kwarantannę, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, trwającą 14 dni licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy, wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi.
3. Informację, o której mowa w ust. 2 pkt 1, wraz z innymi danymi osoby, która ją przekazała, pozyskanymi w ramach kontroli, Straż Graniczna przekazuje:
1) w postaci elektronicznej – do systemu teleinformatycznego udostępnionego przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia, albo
2) w postaci papierowej – przez przekazanie wojewodom kart lokalizacyjnych wypełnionych przez osoby, o których mowa w ust. 2, w celu wprowadzenia zawartych w nich danych do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w pkt 1.
4. W systemie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, mogą być również przetwarzane dane innych osób podlegających obowiązkowej kwarantannie w związku z epidemią, o której mowa w § 1, a także osób podlegających izolacji w warunkach domowych, osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, oraz osób zakażonych tym wirusem.
5. Dane osób w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, w tym dane zawarte zleceniach wykonania testów wystawionych przez podmioty inne niż organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz wyniki tych testów, mogą być również przetwarzane w systemie teleinformatycznym stanowiącym moduł Krajowego Rejestru Pacjentów z COVID-19, prowadzonego przez Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy.
6. Administratorem danych przetwarzanych w systemie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, jest minister właściwy do spraw zdrowia.
7. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, są udostępniane organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Narodowemu Funduszowi Zdrowia, Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Narodowemu Instytutowi Zdrowia Publicznego – Państwowemu Zakładowi Higieny, Narodowemu Instytutowi Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowemu Instytutowi Badawczemu, wojewodom, Policji, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Państwowej Straży Pożarnej, Systemowi Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego i operatorowi wyznaczonemu w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. z 2018 r. poz. 2188 oraz z 2019 r. poz. 1051, 1495 i 2005). Narodowy Fundusz Zdrowia udostępnia dane, o których mowa w ust. 3 i 4, dotyczące osoby poddanej obowiązkowej kwarantannie lekarzowi podstawowej opieki zdrowotnej wybranemu na podstawie art. 9 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 172) przez tę osobę.
8. Dane osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, mogą być udostępniane podmiotom odpowiedzialnym za wykonanie tych testów.
9. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, dotyczące osób poddanych obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych:
1) organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej udostępniają na wniosek, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tych osób, ośrodka pomocy społecznej;
2) Policja lub wojewoda udostępniają na wniosek:
a) przedsiębiorący wykonującego działalność polegającą na zapewnieniu funkcjonowania sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej w rozumieniu art. 3 pkt 11a i 11b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.1)), którego przedstawiciele realizują czynności związane z funkcjonowaniem tej sieci w miejscu zamieszkania lub pobytu tych osób,
b) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 27 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374 i 695), wykonującego działalność gospodarczą polegającą na dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, świadczeniu usług towarzyszących lub świadczeniu usług telekomunikacyjnych, którego przedstawiciele realizują czynności związane z funkcjonowaniem tej sieci w miejscu zamieszkania lub pobytu tych osób.
10. Informacja o poddaniu osoby kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, może być przekazywana przez Narodowy Fundusz Zdrowia jednostkom organizacyjnym publicznej służby krwi.
11. Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy udostępnia dane przetwarzane w Krajowym Rejestrze Pacjentów z COVID-19 ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
§ 3. 1. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wykonywania czynności zawodowych:
1) przez:
a) załogę statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 1580 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284),
b) rybaków w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U. poz. 2197) lub marynarzy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889 i 2197), zwanej dalej „ustawą o pracy na morzu”, w tym marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46 lub art. 108 ustawy o pracy na morzu, a także marynarzy po upływie okresu pracy na statku schodzących ze statku w polskim porcie celem bezzwłocznej repatriacji, o której mowa w art. 57 ustawy o pracy na morzu, poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz osoby wykonujące pracę lub świadczące usługi na morskich platformach wydobywczych i wiertniczych zlokalizowanych na obszarze Polskiej Wyłącznej Strefy Ekonomicznej Morza Bałtyckiego w oparciu o inny stosunek niż marynarska umowa o pracę,
c) członków załogi, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1568, 1901 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 284), w tym powracających z zagranicy innymi środkami transportu niż statek, w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej (Dz. U. poz. 993),
d) załogę statku w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim,
e) osoby wykonujące w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym prace związane z przygotowaniem lub realizacją inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących inwestycji w zakresie terminalu w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1554, 1724 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284), strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 191 i 284) lub strategicznych inwestycji w sektorze naftowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym (Dz. U. poz. 630 oraz z 2020 r. poz. 284 i 471);
2) przez kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu przepisów o transporcie drogowym;
3) przez kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu przepisów o transporcie drogowym powracających z zagranicy innymi środkami transportu niż pojazd, którym jest wykonywany transport drogowy:
a) w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającym rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85WE (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 1, z późn. zm.2)), na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) po odebraniu za granicą odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu określonym w lit. a, oraz po przerwie w świadczeniu pracy w okolicznościach wskazanych w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1412);
4) przez obsadę pociągu, o której mowa w § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 360 i 1476, z 2016 r. poz. 1849 oraz z 2019 r. poz. 964 i 2352), oraz innych pracowników niezbędnych do wykonywania usług przewozu towarowego w ramach międzynarodowego transportu kolejowego, wykonujących czynności zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym, na podstawie listy stanowiącej wykaz tych osób przekazanej przez przewoźnika albo zarządcę infrastruktury kolejowej do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, który przekazuje ją do Komendanta Głównego Straży Granicznej;
5) przez kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym przewozie drogowym rzeczy.
2. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej:
1) w celu prac w gospodarstwie rolnym, które znajduje się po obu stronach tej granicy;
2) przez żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub żołnierzy wojsk sojuszniczych, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Ochrony Państwa, wykonujących zadania służbowe;
3) przez członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i przedstawicieli organizacji międzynarodowych, także członków ich rodzin, którzy przekraczają tę granicę w celu odbycia tranzytu do innego państwa, trwającego nie dłużej niż 24 godziny liczone od momentu przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Od dnia 4 maja 2020 r. obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej:
1) w ramach wykonywania czynności zawodowych, służbowych lub zarobkowych w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym przez osoby wykonujące te czynności w tych państwach;
2) przez uczniów i studentów pobierających naukę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym.
4. Osoby, o których mowa w ust. 3, przekraczając granicę państwową dokumentują Straży Granicznej wykonywanie czynności zawodowych, służbowych lub zarobkowych lub pobieranie nauki w państwie sąsiadującym.
5. Przepisu ust. 3 pkt 1 nie stosuje się do osób wykonujących zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 i 567) oraz osób wykonujących czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej w rozumieniu art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473). Osoby takie mają obowiązek odbycia, po przekroczeniu granicy państwowej, obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, trwającej 14 dni licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy, wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi.
6. Państwowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu, w których ma być obowiązkowa kwarantanna, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, lub inny upoważniony przez Głównego Inspektora Sanitarnego państwowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach decyduje o skróceniu lub zwolnieniu z obowiązku jej odbycia.
7. Zwolnienie z obowiązku odbycia obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, następuje w celu wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, na podstawie informacji otrzymanej na urządzeniu mobilnym osoby poddanej tej kwarantannie za pośrednictwem oprogramowania, o którym mowa w art. 7e ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, 567, 568 i 695). Zwolnienie to następuje na czas wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 oraz na czas niezbędny do dojazdu z miejsca kwarantanny do miejsca wykonania tego testu i z powrotem.
§ 4. 1. Obowiązek, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, jest równoważny z obowiązkiem wynikającym z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Decyzji organu inspekcji sanitarnej nie wydaje się.
2. Osoba odbywająca obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, informuje pracodawcę o jej odbywaniu. Informację tę przekazuje się za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon.
3. W celu wypłaty osobie odbywającej obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, za okres jej trwania, wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), lub świadczenia pieniężnego z tytułu choroby określonego w odrębnych przepisach, osoba ta, w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, składa pracodawcy lub podmiotowi zobowiązanemu do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby pisemne oświadczenie potwierdzające odbycie obowiązkowej kwarantanny. Oświadczenie to można złożyć za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
4. Płatnik składek, który nie jest obowiązany do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni, przekazuje oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Oświadczenie to stanowi także dowód usprawiedliwiający nieobecność w pracy w okresie odbywania obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2. Oświadczenie to można złożyć za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1) dane osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL, jeżeli go posiada,
c) serię i numer paszportu, jeżeli był okazywany Straży Granicznej w ramach kontroli;
2) dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, i dzień jej zakończenia;
3) podpis osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2.
6. Pracodawca lub podmiot zobowiązany do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, o których mowa w ust. 3, może wystąpić do właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w celu weryfikacji danych zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3. Wystąpienie wymaga uzasadnienia.
§ 5. 1. Osoba poddana obowiązkowi kwarantanny na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, odbywa ją razem z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi. Informuje ona Policję albo organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej o imieniu i nazwisku oraz nr PESEL i numerze telefonu tych osób, jeżeli go posiadają. Informację tę przekazuje się za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon.
2. Do osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, o których mowa w ust. 1 oraz § 2 ust. 2 pkt 2, stosuje się przepisy § 4.
Rozdział 3
Ograniczenia lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów
§ 6. 1. Zakazuje się do odwołania wywozu lub zbywania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) respiratorów;
2) kardiomonitorów, chyba że wojewoda właściwy ze względu na siedzibę wytwórcy, importera lub dystrybutora wyrazi, na wniosek wytwórcy importera lub dystrybutora, po zasięgnięciu opinii konsultanta krajowego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, zgodę na ten wywóz lub zbycie.
2. Zakazu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do wywozu sprzętu określonego w ust. 1 realizowanego przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby Polskich Kontyngentów Wojskowych.
§ 7. 1. Do odwołania, nie później niż na 36 godzin przed zamiarem wywozu lub zbycia poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej następujących produktów:
1) kombinezonów typu TYVEK,
2) masek typu FFP2/FFP3,
3) ochraniaczy na buty (obuwie),
4) rękawiczek lateksowych,
5) rękawiczek nitrylowych
– przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424) ma obowiązek powiadomić o tym wojewodę właściwego dla siedziby albo miejsca zamieszkania tego przedsiębiorcy. Wojewoda może złożyć wniosek do Prezesa Rady Ministrów w sprawie zakazu wywozu lub zbycia tych produktów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Informacja o zamiarze wywozu lub zbycia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) wykaz oraz ilość produktów będących przedmiotem wywozu;
2) wykaz i ilość produktów, o których mowa w ust. 1, będących na stanie magazynowym przedsiębiorcy, oraz adresy magazynów, w których te towary się znajdują.
3. W przypadku gdy towar zostanie wywieziony z magazynu innego przedsiębiorcy, przedsiębiorca dokonujący powiadomienia wskazuje w informacji również dane przedsiębiorcy, do którego należy magazyn, oraz adres magazynu, z którego zostaną wywiezione towary podlegające ograniczeniom.
4. Informację, o której mowa w ust. 2 lub 3, oraz informację o złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda niezwłocznie przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
5. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1–4, nie stosuje się do wykonywanego wywozu produktów określonych w ust. 1 środkami transportu regularnie przekraczającymi granicę Rzeczypospolitej Polskiej, bez zamiaru dalszego zbycia lub wywozu, jeżeli produkty te są wykorzystywane wyłącznie w tych środkach transportu w celu zapewnienia bezpieczeństwa sanitarnego.
Rozdział 4
Ograniczenia funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy, czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców oraz obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych
§ 8. 1. Do odwołania ustanawia się czasowe ograniczenie:
1) prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty, działalności:
a) polegającej na przygotowywaniu i podawaniu posiłków i napojów gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, spożywanych na miejscu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.10.A), z wyłączeniem realizacji usług polegających na przygotowywaniu i podawaniu żywności na wynos lub jej przygotowywaniu i dostarczaniu oraz działalności restauracyjnej lub barowej prowadzonej w środkach transportu, wykonywanej przez oddzielne jednostki,
b) związanej z organizacją, promocją lub zarządzaniem imprezami, takimi jak targi, wystawy, kongresy, konferencje, spotkania, włączając działalności polegające na zarządzaniu i dostarczaniu pracowników do obsługi terenów i obiektów, w których te imprezy mają miejsce (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 82.30.Z),
c) twórczej związanej z wszelkimi zbiorowymi formami kultury i rozrywki (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 90.0),
d) związanej z projekcją filmów lub nagrań wideo w kinach, na otwartym powietrzu lub w pozostałych miejscach oraz działalności klubów filmowych (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 59.14.Z),
e) związanej z konsumpcją i podawaniem napojów (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.30),
f) związanej z prowadzeniem kasyn, z wyłączeniem kasyn internetowych,
g) związanej z fryzjerstwem i pozostałymi zabiegami kosmetycznymi (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.02.Z),
h) związanej z działalnością salonów tatuażu i piercingu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.09.Z),
i) usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.04.Z),
j) związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0), w szczególności polegającej na prowadzeniu miejsc spotkań, klubów, w tym klubów tanecznych i klubów nocnych oraz basenów, siłowni, klubów fitness, sal zabaw i parków rozrywki;
2) sprawowania kultu religijnego w miejscach publicznych, w tym w budynkach i innych obiektach kultu religijnego.
2. Do dnia 3 maja 2020 r. ustanawia się czasowe ograniczenie prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty, działalności:
1) związanej z prowadzeniem usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 238 oraz z 2020 r. poz. 374 i 568);
2) bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałej działalności związanej z kulturą (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 91.0).
3. Od dnia 4 maja 2020 r. prowadzenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych jest dopuszczalne, z wyłączeniem usług polegających na podawaniu posiłków i napojów gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, spożywanych na miejscu usługi podawania posiłków i napojów, udostępnianiu basenów kąpielowych, pomieszczeń do ćwiczeń gimnastycznych czy urządzeń rekreacyjnych oraz udostępnianiu sal konferencyjnych.
4. W obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 ustanawia się czasowe ograniczenie:
1) handlu detalicznego właścicielom lub najemcom powierzchni handlowej, z wyłączeniem właścicieli lub najemców, których przeważająca działalność polega na sprzedaży:
a) żywności w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1252 oraz z 2020 r. poz. 284 i 285),
b) produktów kosmetycznych w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych (Dz. U. poz. 2227) innych niż przeznaczone do perfumowania lub upiększania,
c) artykułów toaletowych,
d) środków czystości,
e) produktów leczniczych w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.3)), w tym w aptekach lub punktach aptecznych,
f) wyrobów medycznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych,
g) środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 43 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia,
h) gazet,
i) artykułów budowlanych lub remontowych,
j) artykułów dla zwierząt domowych lub
k) paliw,
2) prowadzenia działalności usługowej właścicielom lub najemcom powierzchni usługowej, z wyłączeniem właścicieli lub najemców, których przeważająca działalność polega na świadczeniu usług: medycznych, bankowych, pocztowych, ubezpieczeniowych, pralniczych lub gastronomicznych polegających jedynie na przygotowywaniu i dostarczaniu żywności, oraz w punktach odbioru przesyłek
– do dnia 3 maja 2020 r.;
3) prowadzenia handlu detalicznego lub prowadzenia działalności usługowej na wyspach handlowych – do odwołania.
5. Do dnia 3 maja 2020 r. ustanawia się czasowe ograniczenie:
1) prowadzenia usług rehabilitacyjnych w ramach prewencji rentowej, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321 i 568);
2) działalności samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
§ 9. 1. Zakazuje się, do odwołania, sprowadzania z zagranicy i wywozu poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwłok i szczątków ludzkich, z wyłączeniem szczątków powstałych ze spopielenia zwłok.
2. Zakazu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku:
1) sprowadzania z zagranicy oraz przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwłok i szczątków żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, żołnierzy i funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz pracowników cywilnych zatrudnionych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego, zmarłych i poległych podczas wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa, w tym w ramach Polskich Kontyngentów Wojskowych;
2) wydania przez Głównego Inspektora Sanitarnego lub działającego z jego upoważnienia państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego zezwolenia na wywóz poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej zwłok i szczątków ludzkich; przepisy art. 14 ust. 2, 5 i 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1473 oraz z 2020 r. poz. 284) oraz przepisy wydane na podstawie art. 14 ust. 7 tej ustawy stosuje się.
§ 10. 1. Ograniczenia, o których mowa w § 8 ust. 1:
1) pkt 1 lit. a–i, polegają na całkowitym zakazie prowadzenia działalności;
2) pkt 1 lit. j, polegają na całkowitym zakazie prowadzenia działalności, z wyłączeniem:
a) czynności związanych z przygotowaniami kadry narodowej do igrzysk olimpijskich lub paraolimpijskich, prowadzonych w obiektach Centralnego Ośrodka Sportu,
b) działalności sportowej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w grupie 93.1) i rekreacyjnej w zakresie transportu rekreacyjnego oraz wypożyczania sprzętu rekreacyjnego stanowiącego integralną część obiektu rekreacyjnego (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w grupie 93.29.Z), prowadzonej:
– na stadionach sportowych, boiskach szkolnych i wielofunkcyjnych (w tym typu Orlik), przy wykorzystaniu infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów motorowych i lotniczych, na otwartych strzelnicach, skoczniach narciarskich, otwartych torach łuczniczych, otwartych torach wrotkarskich, otwartych torach rolkowych, otwartych skateparkach, otwartych torach gokartowych oraz stadninach koni, przy czym w tych obiektach może przebywać w tym samym czasie nie więcej niż 6 osób i 1 trener korzystających z tych obiektów, z wyłączeniem ich obsługi,
– na kortach tenisowych, przy czym na jednym korcie tenisowym może przebywać w tym samym czasie nie więcej niż 4 osoby i 1 trener korzystające z tego kortu, z wyłączeniem jego obsługi,
– na polach golfowych, przy czym przy jednym dołku golfowym może przebywać w tym samym czasie nie więcej niż 6 osób korzystających z dołka golfowego, z wyłączeniem obsługi pola golfowego,
– przy wykorzystaniu infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów wodnych i motorowodnych, przy czym z jednego sprzętu (w tym kajaka, łódki, rowerka wodnego, motorówki, skutera wodnego) może korzystać w tym samym czasie nie więcej niż 2 osoby, z wyłączeniem obsługi tej infrastruktury oraz osób zamieszkujących lub gospodarujących wspólnie,
– na stadionach i boiskach w zakresie organizacji współzawodnictwa sportowego przez ligę zawodową działającą w najwyższej klasie rozgrywkowej w sporcie piłka nożna – bez udziału publiczności,
– na stadionach oraz przy wykorzystaniu infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów motorowych w zakresie organizacji współzawodnictwa sportowego przez ligę zawodową działającą w najwyższej klasie rozgrywkowej w sporcie żużlowym – bez udziału publiczności;
3) pkt 2, polegają na obowiązku zapewnienia, aby do odwołania:
a) w trakcie sprawowania kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych, w budynku użyteczności publicznej przeznaczonym na potrzeby kultu religijnego znajdował się 1 uczestnik na 15 m2 powierzchni tego budynku, oprócz osób sprawujących kult religijny, z wyjątkiem takiego budynku o powierzchni mniejszej niż 75 m2, w którym dopuszcza się jednoczesne przebywanie 5 uczestników, oprócz osób sprawujących kult religijny,
b) na cmentarzu znajdowało się nie więcej niż 50 uczestników podczas jednego pogrzebu, oprócz osób sprawujących kult religijny, osób dokonujących pochowania lub osób zatrudnionych przez zakład lub dom pogrzebowy.
2. W sytuacjach i na obiektach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, od dnia 4 maja 2020 r. do odwołania:
1) podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu weryfikuje liczbę osób korzystających z obiektu lub sprzętu;
2) podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu wyłącza możliwość korzystania z szatni i węzła sanitarnego (poza toaletą) z wyłączeniem obiektów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a;
3) podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu zapewnia osobom korzystającym z obiektu lub sprzętu środki do dezynfekcji rąk i sprzętu sportowego;
4) podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu dezynfekuje urządzenia i sprzęt sportowy po każdym użyciu i każdej grupie korzystających;
5) podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu zapewnia piętnastominutowe odstępy w korzystaniu z obiektów przez grupy korzystających;
6) osoby korzystające z obiektu lub sprzętu są obowiązane do dezynfekcji rąk wchodząc i opuszczając obiekt.
4. Ograniczenia, o których mowa w § 8 ust. 2 i 4, polegają na całkowitym zakazie prowadzenia działalności.
5. Ograniczenia, o których mowa w § 8 ust. 5:
1) pkt 1, obejmują całkowity zakaz wykonywania usług rehabilitacyjnych realizowanych w ramach zamówień udzielanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
2) pkt 2, polegają na nieudzielaniu pacjentom świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Do odwołania może przebywać w tym samym czasie:
1) w obiekcie handlowym lub usługowym, o którym mowa w § 8 ust. 4 pkt 1 i 2, nie więcej niż 1 osoba na 15 m2 powierzchni, na której odbywa się handel lub są świadczone usługi w tym obiekcie,
2) w placówce handlowej w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni, nie więcej niż 1 osoba na 15 m2 powierzchni, na której odbywa się handel lub są świadczone usługi w tej placówce,
3) 4 osoby na jedno stanowisko kasowe – w przypadku stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni,
4) 4 osoby na jedno miejsce prowadzenia sprzedaży – w przypadku handlu na straganie lub targowisku
– z wyłączeniem osób stanowiących obsługę tych obiektów, placówek, targowisk oraz straganów.
7. Do odwołania osoby, o których mowa w ust. 6 pkt 1–3, są obowiązane nosić podczas zakupu towarów lub usług rękawiczki jednorazowe.
8. Obowiązku, o którym mowa w ust. 7, nie stosuje się w przypadku osób, które nie mogą zakładać lub zdejmować rękawiczek z powodu stanu zdrowia, całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim, lub osoby mającej trudności z samodzielnym założeniem lub zdjęciem rękawiczek; okazanie orzeczenia lub zaświadczenia w tym zakresie nie jest wymagane.
9. Do odwołania:
1) obiekty handlowe lub usługowe, o których mowa w § 8 ust. 4 pkt 1 i 2, placówki handlowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni oraz zarządzający targowiskami (straganami) są obowiązani zapewnić rękawiczki jednorazowe lub środki do dezynfekcji rąk;
2) obiekty handlowe lub usługowe, o których mowa w § 8 ust. 4 pkt 1 i 2, oraz placówki handlowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni są obowiązane dokonywać, w godzinach ich otwarcia, co najmniej raz na godzinę, dezynfekcji stanowiska kasowego lub stanowiska obsługi, lub dystrybutora na stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni;
3) zakłady pracy są obowiązane zapewnić:
a) osobom zatrudnionym niezależnie od podstawy zatrudnienia rękawiczki jednorazowe lub środki do dezynfekcji rąk,
b) odległość między stanowiskami pracy wynoszącą co najmniej 1,5 m, chyba że jest to niemożliwe ze względu na charakter działalności wykonywanej w danym zakładzie pracy, a zakład ten zapewnia środki ochrony osobistej związane ze zwalczaniem epidemii COVID-19.
10. Do odwołania w placówkach pocztowych, o których mowa w art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, dopuszczalna liczba osób przebywających, w tym samym czasie, w danej placówce nie może być większa niż 2 osoby na jedno stanowisko obsługi, z wyłączeniem osób stanowiących obsługę placówki pocztowej.
§ 11. 1. Do dnia 3 maja 2020 r. ustanawia się czasowe ograniczenie wykonywania działalności leczniczej polegające na zaprzestaniu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu rehabilitacji leczniczej, z wyjątkiem przypadków, w których zaprzestanie rehabilitacji grozi poważnym pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta, oraz z wyjątkiem:
1) świadczeń udzielanych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym obejmujących kardiologiczną telerehabilitację hybrydową;
2) świadczeń stacjonarnych w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.4)), udzielanych pacjentom w ramach ciągłości i kontynuacji leczenia, przeniesionych bezpośrednio z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby, w rozumieniu tych przepisów.
2. Do odwołania ustanawia się czasowe ograniczenie wykonywania działalności leczniczej polegające na zaprzestaniu:
1) udzielania świadczeń w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1056, z 2019 r. poz. 1815 oraz z 2020 r. poz. 284);
2) udzielania świadczeń zdrowotnych z zakresu programów zdrowotnych w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w pojazdach (pracowni mobilnej);
3) udzielania świadczenia zdrowotnego z zakresu leczenia stomatologicznego w pojazdach (dentobusach), z wyjątkiem świadczeń udzielanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, przez podmioty wykonujące działalność leczniczą wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, 567 i 568);
4) sprawowania opieki stomatologicznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o opiece zdrowotnej nad uczniami (Dz. U. poz. 1078).
§ 12. 1. Do odwołania podmioty udzielające świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności potwierdzają tożsamość świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 50 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, na podstawie danych przekazanych przez tego świadczeniobiorcę za pośrednictwem tych systemów, w tym przez telefon.
2. W razie niepotwierdzenia prawa świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej w sposób określony w art. 50 ust. 1 lub 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, świadczeniobiorca może złożyć oświadczenie o przysługującym mu prawie do świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem systemów, o których mowa w ust. 1, w tym przez telefon. Przepisów art. 50 ust. 6, 8 i 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie stosuje się.
3. Wymóg, o którym mowa w art. 20 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, dostarczenia oryginału skierowania nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia wpisania na listę oczekujących na udzielenie świadczenia nie ma zastosowania do odwołania.
4. Świadczeniobiorca ma obowiązek dostarczyć świadczeniodawcy oryginał skierowania w terminie 21 dni od dnia odwołania stanu epidemii, jednakże nie później niż w dniu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej wykonywanego na podstawie tego skierowania.
5. Do odwołania świadczeniobiorca, który nie zgłosił się na ustalony termin udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej i został z tego powodu skreślony z listy, o której mowa w art. 20 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, podlega przywróceniu na tę listę bez konieczności uprawdopodobnienia, że niezgłoszenie się nastąpiło z powodu siły wyższej. Wniosek o przywrócenie na listę oczekujących, o którym mowa w art. 20 ust. 10f ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, świadczeniobiorca zgłasza nie później niż w terminie 14 dni od dnia odwołania stanu epidemii.
6. Dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, może zawierać dane inne niż wskazane w art. 50 ust. 5 tej ustawy, w szczególności informację o poddaniu świadczeniobiorcy kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
7. Do odwołania, zlecenie wykonania badania laboratoryjnego polegającego na wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, następujące za pośrednictwem systemu, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1, uznaje się za spełniające standardy jakości, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie standardów jakości dla medycznych laboratoriów diagnostycznych i mikrobiologicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1923 i 2065 oraz z 2020 r. poz. 464).
§ 13. 1. Zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne i zlecenia naprawy, o których mowa w art. 38 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 357), mogą być wystawiane, do odwołania, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
2. W przypadku braku możliwości weryfikacji zleceń, o których mowa w ust. 1, i potwierdzenia posiadania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem serwisów internetowych lub usług informatycznych Narodowego Funduszu Zdrowia, weryfikacja i potwierdzenie mogą nastąpić, do odwołania, za pośrednictwem innych systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
3. Do odwołania osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, mogą nie przekazywać odpowiednio formularzy: ZLK 1 Zgłoszenie podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej oraz ZLB 1 Zgłoszenie dodatniego wyniku badania w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych, dotyczących zakażenia SARS-CoV-2, pod warunkiem zlecania wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 oraz przekazania jego wyniku za pośrednictwem systemu, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1.
4. W przypadku braku możliwości dołączenia do wniosku o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zaopatrzenia w wyroby medyczne, potwierdzonej za zgodność przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne, kopii zrealizowanego zlecenia, o której mowa w § 11 ust. 4 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 926 oraz z 2019 r. poz. 1275), wprowadza się, do odwołania, możliwość dołączenia do wniosku potwierdzonej przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne kopii dokumentu potwierdzającego odbiór wyrobu medycznego, który zawiera unikalny numer identyfikacyjny nadany przez system informatyczny Narodowego Funduszu Zdrowia, wystawiony przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne wraz z fakturą określającą cenę nabycia z wyodrębnioną kwotą opłacaną w ramach ubezpieczenia zdrowotnego oraz kwotą udziału własnego lub inny dokument potwierdzający zakup.
§ 14. 1. Do odwołania wykonywanie zadań przez urząd administracji publicznej lub jednostkę organizacyjną wykonującą zadania o charakterze publicznym, może podlegać ograniczeniu polegającym na wykonywaniu:
1) wyłącznie zadań niezbędnych do zapewnienia pomocy obywatelom;
2) określonych zadań przez ten urząd lub jednostkę w sposób wyłączający bezpośrednią obsługę interesantów.
2. Do zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zalicza się w szczególności sprawy z zakresu:
1) rejestracji stanu cywilnego;
2) ewidencji ludności i dowodów osobistych;
3) pomocy społecznej;
4) świadczenia usług komunalnych;
5) działania urzędów pracy, w tym wsparcia przedsiębiorców w związku z epidemią wywołaną zakażeniami wirusem SARS-CoV-2;
6) wydawania praw jazdy, dowodów rejestracyjnych i innych dokumentów komunikacyjnych;
7) administracji architektoniczno-budowlanej, w tym dotyczące:
a) decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydawanych na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293 i 471),
b) decyzji o pozwoleniu na budowę, sprzeciwu do zgłoszenia robót budowlanych lub decyzji o pozwoleniu na użytkowanie wydawanych na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.5)),
c) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1474, z 2019 r. poz. 1716 oraz z 2020 r. poz. 471),
d) decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 710, z późn. zm.6));
8) ochrony środowiska, w tym dotyczące:
a) decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji wydawanej na podstawie ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2020 r. poz. 283, 284, 322 i 471),
b) decyzji zezwalającej na usunięcie drzew lub krzewów wydawanej na postawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 55 i 471);
9) korzystania z wód, w zakresie zgody wodnoprawnej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U z 2020 r. poz. 310, 284 i 695).
3. Decyzję o rodzaju i formie wprowadzanych ograniczeń, o których mowa w ust. 1, podejmuje, z zastrzeżeniem ust. 2, kierownik urzędu administracji publicznej lub kierujący jednostką organizacyjną wykonującą zadania o charakterze publicznym, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa obywateli, zawiadamiając o tych ograniczeniach, w drodze ogłoszenia, na stronie podmiotowej urzędu lub jednostki, a także przez wywieszenie ogłoszenia w siedzibie urzędu lub jednostki.
Rozdział 5
Zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności
§ 15. 1. Do odwołania zakazuje się:
1) organizowania zgromadzeń w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 631);
2) innych niż określone w pkt 1 zgromadzeń organizowanych w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych oraz imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, z wyłączeniem spotkań danej osoby z jej osobami najbliższymi w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny lub z osobami najbliższymi osobie, z którą pozostaje we wspólnym pożyciu.
2. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do spotkań i zebrań związanych z wykonywaniem czynności zawodowych lub zadań służbowych, lub pozarolniczej działalności gospodarczej, lub prowadzeniem działalności rolniczej lub prac w gospodarstwie rolnym.
Rozdział 6
Nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali i terenów przewidzianych planami przeciwepidemicznymi
§ 16. 1. Do odwołania nakazuje się udostępnienie, w celu zwalczania epidemii, nieruchomości, lokali i terenów, jeżeli są one przewidziane w planie, o którym mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
2. Wojewoda, na podstawie informacji uzyskanej od właściwego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, informuje właściciela o obowiązku udostępnienia nieruchomości, lokalu i terenu.
Rozdział 7
Czasowe ograniczenie korzystania z lokali lub terenów oraz obowiązek ich zabezpieczenia
§ 17. 1. Do odwołania zakazuje się korzystania:
1) z ogrodów zoologicznych, placów zabaw oraz ogrodów jordanowskich w części, w jakiej ten ogród ma plac zabaw lub urządzenia przeznaczone do zabawy dzieci;
2) ze znajdujących się na terenach leśnych miejsc małej infrastruktury leśnej, urządzeń przeznaczonych do zabawy dzieci, wiat i miejsc biwakowania.
2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:
1) wykonywania czynności zawodowych, zadań służbowych lub pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonych na terenach, o których mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych w tym zakresie;
2) działań wynikających z konieczności ochrony zdrowia i życia ludzi oraz, wobec braku innych rozwiązań, zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego lub ochrony interesu publicznego;
3) wykonywania ochotniczo i bez wynagrodzenia świadczeń na rzecz przeciwdziałania skutkom COVID-19, w tym w ramach wolontariatu.
Rozdział 8
Nakaz określonego sposobu przemieszczania się oraz obowiązek stosowania środków profilaktycznych
§ 18. 1. Do odwołania, w przypadku gdy przemieszczanie się następuje:
1) pieszo – jednocześnie mogą się poruszać osoby w odległości nie mniejszej niż 2 m od siebie, chyba że zachowanie tej odległości nie jest możliwe ze względu na opiekę nad:
a) dzieckiem do ukończenia 13. roku życia,
b) osobą z orzeczeniem o niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub osobą, która ze względu na stan zdrowia nie może poruszać się samodzielnie;
2) środkami publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2475 i 2493 oraz z 2020 r. poz. 400 i 462) oraz pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą – danym środkiem lub pojazdem można przewozić, w tym samym czasie, nie więcej osób niż wynosi połowa miejsc siedzących.
2. Do odwołania przemieszczanie się małoletniego do ukończenia 13 roku życia jest możliwe wyłącznie pod opieką osoby sprawującej władzę rodzicielską, opiekuna prawnego albo innej osoby dorosłej.
3. Do dnia 5 maja 2020 r. zakazuje się korzystania z rowerów miejskich dostępnych publicznie zgodnie z regulacjami określonymi przez miasta, gminy lub powiaty.
§ 19. 1. Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568), ust i nosa:
1) w środkach publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz w pojazdach samochodowych, którymi poruszają się osoby niezamieszkujące lub niegospodarujące wspólnie;
2) w miejscach ogólnodostępnych, w tym:
a) na drogach i placach, na terenie cmentarzy, parków, zieleńców, promenad, bulwarów, ogrodów botanicznych, ogrodów zabytkowych, plaż, miejsc postoju pojazdów, parkingów leśnych,
b) w zakładach pracy oraz w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby: administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny,
c) w obiektach handlowych lub usługowych, placówkach handlowych lub usługowych i na targowiskach (straganach),
d) na terenie nieruchomości wspólnych w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 532 i 568) oraz na terenie takich nieruchomości o innych formach posiadania.
2. Obowiązku określonego w ust. 1 nie stosuje się w przypadku:
1) pojazdu samochodowego, w którym przebywają lub poruszają się: jedna osoba albo jedna osoba z co najmniej jednym dzieckiem, o którym mowa w pkt 2, albo osoby zamieszkujące lub gospodarujące wspólnie;
2) dziecka do ukończenia 4. roku życia;
3) osoby, która nie może zakrywać ust lub nosa z powodu stanu zdrowia, całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim, lub osoby mającej trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa; okazanie orzeczenia lub zaświadczenia w tym zakresie nie jest wymagane;
4) osoby wykonującej czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w budynkach, zakładach, obiektach, placówkach i targowiskach (straganach), o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b i c, z wyjątkiem osoby wykonującej bezpośrednią obsługę interesantów lub klientów w czasie jej wykonywania;
5) kierującego środkiem publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym lub pojazdem samochodowym wykonującym zarobkowy przewóz osób, jeżeli operator publicznego transportu zbiorowego albo organizator tego transportu w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 8 i 9 tej ustawy albo przedsiębiorca wykonujący działalność w zakresie zarobkowego przewozu osób zapewniają oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
6) sprawującego kult religijny, w podczas jego sprawowania;
7) żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych, a także funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, wykonujących zadania służbowe, stosujących środki ochrony osobistej odpowiednie do rodzaju wykonywanych czynności;
8) osoby, której miejscem stałego lub czasowego pobytu są budynki użyteczności publicznej przeznaczone na potrzeby wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, chyba że zarządzający takim budynkiem postanowi inaczej;
9) osoby przebywającej na terenie lasu;
10) sędziego, trenera oraz osoby uprawiającej sport na terenie obiektów, o których mowa w § 10 w ust. 1 pkt 2 lit. b oraz pkt 3 lit. e.
3. Odkrycie ust i nosa jest możliwe w przypadku:
1) konieczności identyfikacji lub weryfikacji tożsamości danej osoby, a także w związku ze świadczeniem danej osobie usług, jeżeli jest to niezbędne do ich świadczenia;
2) umożliwienia komunikowania się z osobą głuchą lub głuchoniemą.
Rozdział 9
Przepisy przejściowe i przepis końcowy
§ 20. 1. Ograniczenia, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 1, nie stosuje się w przypadku, gdy świadczenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych rozpoczęło się przed dniem 31 marca 2020 r.
2. Zakazu, o którym mowa w § 9 ust. 1, nie stosuje się w przypadku, gdy pozwolenia i zaświadczenia, o których mowa w art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, zostały wydane przed dniem 1 kwietnia 2020 r.
§ 21. 1. Przepisy § 10 ust. 1 pkt 2 lit. a i b tiret pierwsze do czwarte stosuje się od dnia 4 maja 2020 r.
2. Przepisy § 10 ust. 1 pkt 2 lit. b tiret piąte stosuje się od dnia 25 maja 2020 r.
3. Przepisy § 10 ust. 1 pkt 2 lit. b tiret szóste stosuje się od dnia 8 czerwca 2020 r.
4. Na stadionach i boiskach, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 lit. b tiret piąte:
1) od dnia 4 maja do dnia 9 maja 2020 r. może przebywać w tym samym czasie nie więcej niż 14 osób korzystających z tych obiektów, z wyłączeniem ich obsługi;
2) od dnia 10 maja do dnia 24 maja 2020 r. może przebywać w tym samym czasie nie więcej niż 25 osób korzystających z tych obiektów, z wyłączeniem ich obsługi.
5. W obiektach, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 lit. b tiret szóste od dnia 29 maja 2020 r. do dnia 7 czerwca 2020 r. może przebywać w tym samym czasie nie więcej niż, z wyłączeniem ich obsługi:
1) 50 osób w strefie parku maszyn o powierzchni co najmniej 1000 m2;
2) 14 osób w strefie toru i płyty wewnątrz toru o powierzchni co najmniej 12000 m2;
3) 15 osób w strefie parku technicznego o powierzchni co najmniej 500 m2.
§ 22. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 697 i 750).
§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
PREZES RADY
MINISTRÓW
UZASADNIENIE
Rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284, 322, 374 i 567). Wydanie rozporządzenia jest związane ze zwalczaniem epidemii COVID-19.
Zasadniczo projektowane rozporządzenie powiela rozwiązania zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 697 i 750), z wyjątkiem zniesienia niektórych ograniczeń lub zakazów albo zmniejszenia skali ograniczeń.
W projekcie rozporządzenia przewiduje się ograniczenie do dnia 3 maja 2020 r. prowadzenia działalności w zakresie usług hotelarskich a także m.in. muzeów czy bibliotek. Zgodnie z dotychczasowym rozporządzeniem ograniczenia w prowadzeniu tych działalności obowiązywały bezterminowo. Jednocześnie z uwagi na to, że w Polskiej Klasyfikacji Działalności podklasa - Hotele i podobne obiekty zakwaterowania obejmuje zapewnienie zakwaterowania w cyklu dziennym lub tygodniowym oraz zapewnienie krótkotrwałego zakwaterowania w: hotelach, motelach, pensjonatach, innych obiektach hotelowych np. wotele, botele, novotele, airtele, zajazdy, zamki (obiekty tu sklasyfikowane zapewniają zakwaterowanie w umeblowanych pokojach, apartamentach z usługami codziennego sprzątania, słania łóżek oraz szeroki zakres usług dodatkowych takich jak: usługi podawania posiłków i napojów, usługi parkingowe, usługi pralni, udostępnianie basenów kąpielowych, pomieszczeń do ćwiczeń gimnastycznych czy urządzeń rekreacyjnych oraz udostępnianie sal konferencyjnych), a chodzi o rozpoczęcie działalności hotelarskiej, ale wyłączenie gromadzenia się ludzi - wprowadzono przepis ust. 3 w § 8, który będzie miała zastosowanie od 4 maja 2020 r.
Po dniu 3 maja 2020 r. planuje się również przywrócenie działalności w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży lub usług powyżej 2000 m2 innej niż ta, która była dopuszczona na podstawie dotychczasowego rozporządzenia, jednakże przy założeniu, że ograniczono liczbę osób (zarówno na obiekt handlowy tzw. galerię, jak i pojedynczy sklep - placówkę handlową) do 1 osoby na 15 m2 powierzchni, na której jest dokonywana sprzedaż lub świadczone są usługi. Nadal – do odwołania będzie zakazane prowadzenie handlu detalicznego lub prowadzenia działalności usługowej na wyspach handlowych.
Po dniu 3 maja 2020 r. planuje się również przywrócenie prowadzenia usług rehabilitacyjnych oraz działalności samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, a także lecznictwa uzdrowiskowego.
Projektowane regulacje odm dnia 4 maja 2020 r. zmniejszają również ograniczenia w kwestii konieczności poddania się kwarantannie osób przekraczających granicę w związku z wykonywaniem czynności zawodowych, służbowych lub zarobkowych w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym, a także uczniów pobierających naukę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym. Z uwagi na sytuację epidemiczną nie dotyczy to osób wykonujących zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 i 567) oraz osób wykonujących czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej w rozumieniu art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473). Osoby takie nadal będą miały obowiązek odbycia, po przekroczeniu granicy państwowej, obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, trwającej 14 dni licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy, wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi.
Od dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia umożliwia się również korzystanie z przyłbic zamiast maseczki lub części odzieży w celu zakrywania ust i nosa.
Ponadto łagodzi się ograniczenia odnośnie do liczby osób uczestniczących w kulcie religijnym. Od dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia w obiektach kultu religijnego mniejszych niż 75 m2 będzie mogło uczestniczyć w tym samym czasie 5 osób, oprócz osób uczestniczących w sprawowaniu tego kultu.
W projektowanym rozporządzeniu do dnia 5 maja 2020 r. jest zakaz korzystania z rowerów miejskich dostępnych publicznie zgodnie z regulacjami określonymi przez miasta, gminy lub powiaty. Po tym dniu korzystanie tych rowerów będzie możliwe.
Dodatkowo, od dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia, wyłącza się z obowiązku kwarantanny członków załogi, o których mowa w ustawie z dnia 21grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2019 r. poz.1568, 1901 i 2170 oraz z 2020r. poz. 284), w tym powracających z zagranicy innymi środkami transportu niż statek, w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej (Dz.U. poz. 993). Zmiana ma na celu realizację wytycznych Komisji Europejskiej (KE) dotyczących środków zarządzania granicami w celu ochrony zdrowia i zapewnienia dostępności towarów i usług podstawowych oraz Komunikatu KE w sprawie wdrożenia uprzywilejowanych korytarzy (tzw. green lanes), a także ma na celu umożliwienie realizację czynności zawodowych przez pracowników sektora transportu wodnego śródlądowego. W przedstawionym Komunikacie oraz Wytycznych dotyczących sektora transportu KE wzywa państwa członkowskie do zapewnienia swobodnego przepływu w obrębie Unii Europejskiej wszystkich pracowników zaangażowanych w transport międzynarodowy we wszystkich rodzajach transportu, takich jak kierowcy, marynarze, piloci, członkowie załogi, inspektorzy wagonów, pracownicy obsługi technicznej dla celów związanych z utrzymaniem kluczowych przepływów transportowych. Obecne kształt regulacji rozporządzenia uniemożliwia w praktyce swobodny przepływ pracowników sektora transportu wodnego śródlądowego wykonujących pracę w charakterze członków załóg statków żeglugi śródlądowej. Specyfika sektora transportu wodnego śródlądowego powoduje, że członkowie załóg statków żeglugi śródlądowej pracują w systemie zmianowym, w którym po dniach pracy zobowiązani są do odbioru dni odpoczynku, pozostając cały czas w zatrudnieniu u danego armatora – właściciela statku. Powyższe oznacza, że członkowie załóg przekraczający granicę Rzeczypospolitej Polskiej, innym środkiem transportu, niż statek żeglugi śródlądowej mogą pozostawać ciągle w stosunku pracy, w ramach, którego odbierają należne im dni odpoczynku w swoich miejscach zamieszkania. Powyżej opisane kwestie regulują odpowiednie przepisy określone w dyrektywie Rady 2014/112/UE z dnia 19 grudnia 2014 r., wykonującą Umowę europejską dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy w transporcie śródlądowym, zawartą przez Europejskie Stowarzyszenie Żeglugi Śródlądowej (EBU), Europejską Organizację Kapitanów (ESO) i Europejską Federację Pracowników Transportu (ETF) oraz w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej. Utrzymanie obecnego obowiązku kwarantanny dla pracowników sektora transportu wodnego śródlądowego, przekraczających granicę Rzeczypospolitej Polskiej, innym środkiem transportu, niż statek żeglugi śródlądowej powoduje, w przypadku pracy w zmianowym systemie pracy – dni odpoczynku następujące po dniach pracy, istotne problemy z możliwością swobodnego powrotu na statek w celu dalszego wykonywania swoich obowiązków służbowych zgodnie ze stosunkiem pracy.
Ponadto, w związku z licznymi postulatami w tym zakresie, zrezygnowano od dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia z tzw. godzin dla seniorów. Podnoszono m.in. że w tych godzinach tworzą się kolejki, co utrudnia zachowanie zasad tzw. dystansu społecznego.
Zaproponowane zmiany mają na celu m.in. kontrolowane i częściowe wznawianie działań w ramach sportu w ramach tzw. drugiego kroku odstępowania od niektórych obostrzeń w sporcie. Proponowane rozwiązanie ma na celu stopniowe umożliwianie uprawiania sportu wyczynowego, a także umożliwienie korzystania z wybranych obiektów sportowych zarówno sportowcom zawodowym jak i amatorom. We wskazanej regulacji zaproponowano umożliwienie:
1) prowadzenia czynności związanych z przygotowaniami kadry narodowej do igrzysk olimpijskich lub paraolimpijskich, prowadzonych w obiektach Centralnego Ośrodka Sportu;
2) działalności sportowej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w grupie 93.1) i rekreacyjnej w zakresie transportu rekreacyjnego oraz wypożyczania sprzętu rekreacyjnego stanowiącego integralną część obiektu rekreacyjnego (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0 w grupie 93.29.Z), prowadzonej na otwartych obiektach sportowych (boiska, korty tenisowe, pola golfowe itp.);
3) stopniowego wznawiania rozgrywek lig zawodowych w piłce nożnej i żużlu.
Możliwość podjęcia wskazanej działalności została uwarunkowana spełnieniem szeregu wymogów o charakterze sanitarnym takich jak:
1) obowiązek weryfikacji liczby osób wchodzących na obiekt i zapewnienia odstępu między grupami korzystającymi z obiektu;
2) ograniczenia w możliwości korzystania z szatni i węzła sanitarnego (poza toaletą) z wyłączeniem obiektów COS w związku ze stałym przebywaniem w nich osób;
3) zapewnienie osobom korzystającym z obiektu lub sprzętu środki do dezynfekcji rąk i sprzętu sportowego;
4) obowiązek dezynfekcji urządzeń po każdym użyciu i każdej grupie;
5) obowiązek dezynfekcji rąk wchodząc i opuszczając obiekt.
Nie spełnianie powyższych wymogów, skutkować będzie brakiem możliwości korzystania z obiektu w okresie stanu epidemii. Zachowanie bezpieczeństwa na obiekcie i przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się epidemii ma charakter priorytetowy.
Regulacja przewiduje umożliwienie przygotowań kadry narodowej do Igrzysk Olimpijskich lub Paraolimpijskich, prowadzonych w obiektach Centralnego Ośrodka Sportu. W celu zwiększenia bezpieczeństwa osób przebywających w COS i ograniczenia kontaktów sportowców z osobami z zewnątrz zdecydowano wyłącznie na dopuszczenie możliwości zakwaterowania członków kadry narodowej w COS.
Dodatkowo, w zakresie niekolidującym z przygotowaniami sportowców do Igrzysk Olimpijskich, COS będzie mógł na zasadach wskazanych w rozporządzeniu prowadzić pozostałą działalność sportową na otwartych obiektach sportowych (np. kortach tenisowych z ograniczeniem do 4 osób i trenera przebywających na korcie, na boiskach z ograniczeniem do 6 osób i trenera korzystających z boiska itp.), analogicznie jak w przypadku innych otwartych obiektów sportowych.
Z otwartych obiektów sportowych (boiska, korty tenisowe, pola golfowe itp.) będzie można korzystać w ograniczonym co do liczby osób zakresie. Jednorazowo z tych obiektów będzie mogło w przypadku stadionów i boisk korzystać 6 osób (plus trener), w przypadku kortów tenisowych 4 osoby (plus trener) na jeden kort, w przypadku infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów wodnych lub motorowodnych, nie więcej niż 2 osoby na poszczególny rodzaj sprzętu wymieniony w rozporządzeniu (kajak, motorówka, łódka , rowerek/skuter wodny) -bez ograniczenia ilości jednostek pływających na danym obiekcie wodnym ( przy czym projektowane rozporządzenie nie ogranicza uprawnień właściciela/administratora obiektu, który może ustanowić regulaminem wewnętrznym specyficzne dla danego miejsca regulacje), wymóg 2 osób nie dotyczy osób zamieszkujących razem, w przypadku pól golfowych limit ustalono na 6 osób, na jeden dołek golfowy.
Regulacja przewiduje możliwość powrotu rozgrywek ligowych w najwyższej klasie rozgrywkowej w piłce nożnej i żużlu. Dochodzenie do wznowienia lig będzie stopniowe – w pierwszym etapie umożliwi się trening w małych grupach, w drugim etapie umożliwi się trening drużynowy, w trzecim etapie dojdzie do wznowienia rozgrywek (ale bez udziału publiczności).
Dla sędziów, osób uprawiających sport we wskazanych obiektach sportowych, oraz ich trenerów wyłączono obowiązek zakrywania ust i nosa. Obowiązek zakrywania usta i nosa będzie obowiązywał pozostałe osoby korzystające z obiektu a także na zasadach ogólnych przed dotarciem do obiektu i powrotem do domu.
Projektowane rozporządzenie wejdzie w życie z dniem ogłoszenia – zgodnie z art. 46 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Projektowane rozporządzenie nie wymaga przedstawienia właściwym organom i instytucjom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji lub uzgodnienia.
Projektowane rozporządzenie nie podlega notyfikacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597).
Projektowane rozporządzenie wpływa na działalność mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, jeżeli prowadzą oni działalność związaną z ograniczeniami przewidzianymi w rozporządzeniu.
Projektowane rozporządzenie nie jest
sprzeczne z prawem Unii Europejskiej.
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 730, 1435, 1495, 1517, 1520, 1524, 1556 i 2166 oraz 2020 r. poz. 28, 471, 568 i 695.
2) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 51 z 26.02.2008, str. 27, Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 88, Dz. Urz. UE L 48 z 23.02.2011, str. 19, Dz. Urz. UE L 178 z 10.07.2012, str. 4, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 60 z 28.02.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 293 z 09.10.2014, str. 60, Dz. Urz. UE L 272 z 16.10.2015, str. 15 oraz Dz. Urz. UE L 195 z 20.07.2016, str. 83.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 399, 959, 1495, 1542, 1556, 1590, 1818 i 1905 oraz z 2020 r. poz. 322, 374 i 567.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1394, 1590, 1694, 1726, 1818, 1905, 2020 i 2473.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymieniowej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1309, 1524, 1696, 1712, 1815, 2166 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 148, 471 i 695.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymieniowej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 730, 1214, 1979 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284, 400, 462 i 695.
Restauracja – nie.
Basen, konferencja, rekreacja? niejasne.
http://dziennikustaw.gov.pl/D2020000079201.pdf