HIT cysorza

Hotelarz to ma klawe życie… Mówię o naszym ulubionym miesięczniku, niestety nie o nas. Naczelny dzwoni, że potrzebuje felieton do końca tygodnia i przy okazji ustala, że weekend zaczyna się w środę. No więc sprawdza się – środa to mała sobota! Felietonista pisze więc potulnie, za jeden uśmiech. Oraz za zaproszenie na HIT. Stacjonarnie nie dałem rady, bo odleciałem. Za to podłączyłem się zdalnie. Mówię wam – rewela! Siedzisz sobie pod palmą i słuchasz, co piszczy w trawie. Renaissance pełny, więc piszczą wszyscy. Głównie, że zysku spod inflacji nie widać.

Słuchałem na wdechu, od dechy do dechy – od gościa honorowego do ostatniego panelu. Jak tu by zainwestować, aby się spięło? Łoj, to zadanie na rozszerzoną maturę z mat-fiz. Kwadratura koła. No chyba że pierzemy na akord. A ja czasami lubię tak back to the future.

Ostatnio dorwałem felieton Chiltona w „Hotelarzu” z 1997 r. „Gęsi czy nie gęsi”, nawiązujący do naszych ułomności językowych, tudzież kulturowych. Autor przytoczył taki wdzięczny suchar hotelowy: Martini bitte. Dry? Nein, zwei. Piękny tekst! Służbowo to był mój pierwszy szef, w Novotelu Olsztyn, gdzie głównie gościły grupy pruskie.

Do dziś pamiętam, że jego dyskusyjnym konikiem było Zakopane versus niezakopane. Że marketing to sprawa długofalowa, podbudowana infrastrukturą. A wtedy promocja była głównie dla PGR-ów, drogi wąskie i kręte, linia kolejowa parowa, jednotorowa, a lotnisko trawiaste jak Wimbledon. Zaraz potem sieć przeniosła mni

Udostępniono 30% tekstu, dostęp do pełnej treści artykułu tylko dla prenumeratorów.