Bezpośrednim powodem uroczystości nadania w dniu 29 maja 2009 roku jednej z sal reprezentacyjnych w Hotelu Polonia Palace imienia Kazimierza Malewicza są obchody 130 rocznicy urodzin artysty. W Sali im. Kazimierza Malewicza zostanie umieszczona na stałe dokumentacja upamiętniająca wystawę artysty w Hotelu Polonia Palace, która miała miejsce w marcu 1927 roku.
Jest to najprawdopodobniej jedna z nielicznych form upamiętnienia artysty w Polsce. Przy sali znajduje się krótka notka biograficzna o autorze. Hotel Polonia Palace, nawiązując do pobytu tego wybitnego artysty, pragnie w swojej strategii marketingowej pielęgnować także własne tradycje przedwojenne, ulegając poniekąd panującym resentymentom przejawiającym się w odradzaniu mód i zwyczajów przedwojennych, które tak brutalnie zostały przerwane przez bieg historii.
Kazimierz Malewicz (1879-1935), jest jednym z prekursorów sztuki współczesnej. Malarstwo artysty zwane suprematyzmem rozpoczęło dzieje sztuki bezprzedmiotowej a historia jego życia umieściła twórczość Malewicza na przecięciu Wschodniej i Zachodniej kultury. Malewicz urodził się w 1879 roku w Kijowie w rodzinie polskiej. Młodość spędził na Ukrainie, która stała się jego drugim domem. Dojrzałą twórczością związał się z kulturą rosyjską, czerpiąc wiele z jej tradycji. Dziś jest zaliczany do największych twórców międzynarodowej awangardy. Po okresie zainteresowania ekspresją kolorystyczną i geometryczną deformacją form Malewicz namalował w 1915 roku Czarny kwadrat na białym tle, uważany często za symbol sztuki awangardowej XX wieku. Uproszczona do minimum forma tego obrazu rozpoczynała malarstwo suprematystyczne (1915-1918). Odtąd coraz bardziej złożone relacje między geometrią form i energią barw jego obrazów, metafor przyszłego świata, prowadziły artystę w stronę poszukiwania utopii malarskiego absolutu. Paradoksalnym końcem tej drogi była monochromatyczna kompozycja Białego na białym (1918) symbolizująca nieskończoność istnienia.
W 1927 roku Malewicz przyjechał do Polski, miał tutaj rodzinę i przyjaciół. Myślał o osiedleniu się na stałe w Warszawie. Przywiózł ze sobą niemal cały dorobek twórczy, licząc się z ofiarowaniem swych obrazów do Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej gromadzonej przez artystów polskiej awangardy. Między 20 a 26 marca 1927 roku w salach Polskiego Klubu Artystycznego, mającego swoją siedzibę w Hotelu Polonia Palace w Warszawie, została zorganizowana pierwsza indywidualna wystawa prac Malewicza poza granicami Rosji. Była to jedna z najważniejszych ekspozycji artysty za jego życia, na której pokazał swoje obrazy z różnych lat aranżując przestrzeń sali na wzór plastycznego kosmosu. W trakcie trwania wystawy, przyjętej bardzo dobrze przez polską prasę, artysta wygłosił odczyt o najnowszych tendencjach w sztuce światowej i wyjaśnił sens swoich poszukiwań artystycznych. Wydany z tej okazji w Hotelu Polonia Palace bankiet na cześć twórcy zgromadził czołowych przedstawicieli polskiego życia artystycznego oraz intelektualistów i polityków. Dwa lata temu w Hotelu Polonia Palace w Sali, której teraz nadano imię artysty, miała miejsce wystawa rysunków Malewicza, upamiętniająca jego pierwszą ekspozycję, kiedy hotel nawiązał do przeszłości związanej z tak ważnym etapem życia artysty.
Jest to najprawdopodobniej jedna z nielicznych form upamiętnienia artysty w Polsce. Przy sali znajduje się krótka notka biograficzna o autorze. Hotel Polonia Palace, nawiązując do pobytu tego wybitnego artysty, pragnie w swojej strategii marketingowej pielęgnować także własne tradycje przedwojenne, ulegając poniekąd panującym resentymentom przejawiającym się w odradzaniu mód i zwyczajów przedwojennych, które tak brutalnie zostały przerwane przez bieg historii.
Kazimierz Malewicz (1879-1935), jest jednym z prekursorów sztuki współczesnej. Malarstwo artysty zwane suprematyzmem rozpoczęło dzieje sztuki bezprzedmiotowej a historia jego życia umieściła twórczość Malewicza na przecięciu Wschodniej i Zachodniej kultury. Malewicz urodził się w 1879 roku w Kijowie w rodzinie polskiej. Młodość spędził na Ukrainie, która stała się jego drugim domem. Dojrzałą twórczością związał się z kulturą rosyjską, czerpiąc wiele z jej tradycji. Dziś jest zaliczany do największych twórców międzynarodowej awangardy. Po okresie zainteresowania ekspresją kolorystyczną i geometryczną deformacją form Malewicz namalował w 1915 roku Czarny kwadrat na białym tle, uważany często za symbol sztuki awangardowej XX wieku. Uproszczona do minimum forma tego obrazu rozpoczynała malarstwo suprematystyczne (1915-1918). Odtąd coraz bardziej złożone relacje między geometrią form i energią barw jego obrazów, metafor przyszłego świata, prowadziły artystę w stronę poszukiwania utopii malarskiego absolutu. Paradoksalnym końcem tej drogi była monochromatyczna kompozycja Białego na białym (1918) symbolizująca nieskończoność istnienia.
W 1927 roku Malewicz przyjechał do Polski, miał tutaj rodzinę i przyjaciół. Myślał o osiedleniu się na stałe w Warszawie. Przywiózł ze sobą niemal cały dorobek twórczy, licząc się z ofiarowaniem swych obrazów do Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej gromadzonej przez artystów polskiej awangardy. Między 20 a 26 marca 1927 roku w salach Polskiego Klubu Artystycznego, mającego swoją siedzibę w Hotelu Polonia Palace w Warszawie, została zorganizowana pierwsza indywidualna wystawa prac Malewicza poza granicami Rosji. Była to jedna z najważniejszych ekspozycji artysty za jego życia, na której pokazał swoje obrazy z różnych lat aranżując przestrzeń sali na wzór plastycznego kosmosu. W trakcie trwania wystawy, przyjętej bardzo dobrze przez polską prasę, artysta wygłosił odczyt o najnowszych tendencjach w sztuce światowej i wyjaśnił sens swoich poszukiwań artystycznych. Wydany z tej okazji w Hotelu Polonia Palace bankiet na cześć twórcy zgromadził czołowych przedstawicieli polskiego życia artystycznego oraz intelektualistów i polityków. Dwa lata temu w Hotelu Polonia Palace w Sali, której teraz nadano imię artysty, miała miejsce wystawa rysunków Malewicza, upamiętniająca jego pierwszą ekspozycję, kiedy hotel nawiązał do przeszłości związanej z tak ważnym etapem życia artysty.
Komentarze