Od początku tego roku obowiązują nowe przepisy w zakresie opodatkowania marży. Zgodnie z przyjętymi regulacjami, usługi hotelowe i towarzyszące im świadczenia dodatkowe można rozliczać osobno. W obowiązującym obecnie stanie prawnym podatnik bez względu na to, czy prowadzi stosowną ewidencję, powinien przy wykonywaniu usług turystyki stosować jako podstawę opodatkowania marżę. Do tej pory obowiązywała praktyka, że firma, która chciała stosować procedurę VAT marża, prowadziła ewidencję, z której wynikały kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Jeśli zaś chciała rozliczać się na zasadach ogólnych, wynikających z art. 29 ustawy o VAT, takiej ewidencji nie prowadziła. Sytuacja ta komplikuje się jednak w przypadku przedsiębiorców świadczących usługi hotelarskie, którzy oprócz usług własnych dokonują też nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Przykładowo dla grupy sylwestrowej w firmie zewnętrznej zostanie wykupiony kulig. Interpretując literalnie obowiązujące obecnie brzmienie art. 119 ustawy o VAT przedsiębiorca powinien całą usługę opodatkować 22-proc. stawką. Już sama taka konstrukcja jest z punktu widzenia przedsiębiorcy niekorzystna, gdyż do własnych usług hotelarskich zastosowałby preferencyjną stawkę 7 proc. Co więcej, przedsiębiorcy temu, zgodnie z art. 119 ust. 4 ustawy o VAT, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty. Pewnym wyjściem z sytuacji może być świadczenie własnych usług i opodatkowywanie ich preferencyjną 7-proc. stawką, z wyraźnym wydzieleniem usług, które powinny być nabyte dla bezpośredniej korzyści turysty. Usługi te powinny być fakturowane osobno, z wykorzystaniem procedury VAT marża. W praktyce oznaczałoby to, że stawkę podstawową 22 proc. przy wykorzystaniu procedury VAT marża przedsiębiorca stosowałby wyłącznie dla tej konkretnej usługi. Niestety, niesie to za sobą ryzyko potraktowania takiej transakcji jako pozornej, która miała związek z całą usługą turystyczną i była jej elementem składowym. Kolejną metodą może być, podobnie jak w powyższym przykładzie, świadczenie własnych usług i opodatkowywanie ich preferencyjną 7-proc. stawką oraz pośredniczenie w nabyciu tej dodatkowej usługi bezpośrednio na rzecz klienta. W takim wypadku nie byłby spełniony warunek z art. 119 ust. 3 pkt 2. Przedsiębiorstwo hotelowe pośredniczyłoby bowiem w nabyciu usługi dla klienta ale czyniłoby to w imieniu własnym, lecz na rachunek klienta. Umożliwia to zastosowanie 22-proc. stawki na zasadach ogólnych, a co za tym idzie daje prawo do świadczenia usług własnych z preferencyjną 7-proc. stawką.
Źródło: GAZETA PRAWNA (Tygodnik Podatkowy)(2008-11-10) str.: B5
Komentarze